W ostatnich dekadach zachodzą szybkie i ważne zmiany w otoczeniu przedsiębiorstw. Główną ich przyczyną jest – oprócz globalizacji – szybki rozwój technologii informatycznych, niezwykle szybkie tempo zachodzących przemian ekonomiczno-gospodarczych, nieprzewidywalność i ostrość zmian, rosnące wymagania klientów i zaostrzająca się konkurencja o charakterze globalnym.
Nie dziwi więc, że następuje przełom w praktyce funkcjonowania przedsiębiorstw w stosowanych koncepcjach zarządzania. Przedsiębiorstwa poszukują rozwiązań umożliwiających im permanentną adaptację i skuteczne funkcjonowanie w obecnym turbulentnym otoczeniu biznesowo-gospodarczym. Uświadamiają sobie, że dotychczasowe zasoby są coraz bardziej drugorzędne w stosunku do wiedzy, która staje się głównym czynnikiem budującym przewagę konkurencyjną firm.
Świadomie pozyskiwana, tworzona, gromadzona i rozpowszechniana wiedza staje się najważniejszym i strategicznym zasobem organizacji. Wiedzę wskazuje się jako czynnik powodzenia, który wraz z umiejętnością i ciągłością uczenia się stanowi podstawę rozwoju organizacji i adaptacyjności do zmieniających się uwarunkowań rynkowych.
